Όχι αύριο, σήμερα…Ένα δώρο για την οικογένειά μας!

Σε μία συζήτηση που είχα με έναν συνάδελφο για το τι άρθρα πρέπει να ανεβαζουμε, με είχε βοηθήσει με την εξής φράση…να χρησιμοποιείς αυτά που συμβαίνουν στην καθημερινότητά σου και προσάρμοσέ τα στην δουλειά σου!

Αυτό με ξεμπλόκαρε στο να μπορώ να γράφω άρθρα πιο εύκολα, καθώς ούτως η άλλως το γράψιμο είναι ένα από τα πράγματα που με ευχαριστούν…(ρωτήστε τον σύντροφό μου τι σεντόνια του γράφω όταν εχω όρεξη στο viber)

Πρόσφατα, υποβλήθηκα σε μία χειρουργική επέμβαση κατά την οποία μέχρι να έρθει η αναισθησιολογός, ήμουν ξύπνια στο χειρουργείο και έβλεπα όλη την προετοιμασία. Περιττό να σας πω ότι έτρεμα. Για να αποβάλω το άγχος μου και να μην το σκέφτομαι όμως, λέω στα άτομα που ήταν μέσα στο χειρουργείο: «βρε κορίτσια πείτε κάτι γιατί δεν αντέχω..»

Μία λοιπόν κοπέλα, της οποίας είδα μόνο τα μάτια της, καθώς φορούσε μάσκα, άρχισε να μου λεει για την εμπειρία της κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της, ότι λόγω του ότι γέννησε πρόωρα και το μωρό έμεινε αρκετό καιρό στο νοσοκομείο, είχε ώς αποτέλεσμα να μην μπορέσει να κάνει φωτογράφιση εγκυμοσύνης και νεογένητου. Μάλιστα ήταν τόσο στεναχωρημένη, που μου έλεγε…έπρεπε να ειχα κάνει τότε που ήμουν στο νοσοκομείο και ας ήμουν χάλια…

Ξεκίνησα λοιπόν να της λέω ότι μπορεί να κάνει τώρα μία φωτογράφιση με την κόρη της και τον άντρα της και ότι ποτέ δεν είναι αργά! Δεν πρόλαβα να της πώ πολλά όμως, καθώς ήρθε η αναισθιολόγος, (οπού εγώ ευτυχώς κοιμήθηκα του καλού καιρού) αλλά μου έδωσε την τέλεια ευκαιρία να μεταφέρω σε εσάς το πόσο σημαντική είναι η οικογενεικακή φωτογράφιση μέσα από τις εικόνες που μου χάρισαν

ο Άρης, η Ευαγγελία και ο Μπέμπης τους που σε λίγο καιρό θα ονομαστεί Απόστολος, καθώς τα παιδιά επέλεξαν να είμαι εγώ η φωτογράφος που θα τους συντροφεύει στην γαμοβάπτισή τους που θα γίνει το Σεπτέμβριο!

Οι στιγμές περνάνε πολύ γρήγορα όταν έρχεται ένα παιδί στον κόσμο…νέο πρόγραμμα, ξενύχτια, κούραση και οι μέρες τρέχουν σαν τρελές…και εκεί που βλέπεις ένα μωρό μπροστά σου, ξαφνικά λες…ώχ…πώς μεγάλωσε έτσι; Ενώ την προηγούμενη μέρα ήταν μωρό…ξαφνικά το βλέπεις παιδάκι!

Για τον γονιό, πάντα το παιδί θα είναι μωρό…το δικό τους μωρό. Ακόμα και αν πάει νήπιο, σχολείο, φαντάρος κλπ, για τους γονείς είναι μωρό! Πολλές φορες όμως η καθημερινότητα μας καπελώνει και λέμε, αύριο και αύριο και αύριο. Πόσσες φορές έχουμε πει όλοι μας κάτι τέτοιο; Εγώ προσωπικά πάρα πολλές φορές! Κια νιώθω τύψεις που άφησα τον χρόνο λόγω της κούρασης και της καθημερινόητας χωρίς να κάνω κάτι ποιοτικό για τον Μαριούλη μου. Είτε να παίξω μαζί του, είτε να φτιάξουμε κάτι, είτε να κάνουμε κάτι δημιουργικό μαζί!

Δεν είναι δύσκολη μία οικογενειακή φωτογράφιση, ούτε απαιτεί πολύ χρόνο! Μία βόλτα σε ένα πάρκο, στις κούνιες, ακόμα και κάποιες στιγμές μέσα στο σπίτι, είναι αρκετές για να χαρίσετε εικόνες ζωής σε εσάς αλλά και σε όλη την οικογένεια σας! Κάποιες από τις αναμνήσεις μας, χάνονται με τον καιρό…οι εικόνες όμως ποτέ! Και το πιο σημαντικό; Δημιουργείτε εσείς τις αναμνήσεις στα παιδιά σας και στα εγγόνια σας! Το αποτέλεσμα; «Χαζεύω τις υπέροχες φωτογραφίες μας…»

Όχι δικά μου λογια…της Ευαγγελίας λόγια!