Και οι δύο…έγιναν τρεις

Είναι αυτές οι πρώτες στιγμές μίας νέας ζωής. O ερχομός ενός παιδιού…..και δύο…γίνονται…τρεις! Είναι αυτές οι στιγμές της ατελείωτης ευτυχίας και της ατελείωτης αϋπνίας ταυτόχρονα, που κάνουν τις μέρες να τρέχουν σαν τρελές και οι στιγμές να κυλάνε σαν νερό.

Μα είναι αυτές οι στιγμές όμως, είναι τόσο μαγικές που μόνο με εικόνες μπορείς να τις περιγράψεις.

Τί πιο όμορφο από ένα τέτοιο δώρο ζωής που μπορείτε να κάνετε οι ίδιοι στον εαυτό σας, στο παιδί σας ή σε έναν πολύ δικό σας άνθρωπο; Οι πρώτες φωτογραφίες του μωρού και της νέας οικογένειας. Τότε που όλα είναι πρωτόγνωρα αλλά και τόσο μαγικά!

Στιγμές που αν δεν τις αποτυπώσεις, μπορεί να τις χάσεις για πάντα καθώς οι μέρες τρέχουν.

Παρότι φωτογράφος, δεν έχω τέτοιες στιγμές από την δική μου εμπειρία. Και σήμερα το μετανιώνω. Ήμουν τόσο κουρασμένη με τον θηλασμό, μου έλειπε ο ύπνος τόσο πολύ και αυτή η απόγνωση του «Γιατί κλαίει; Τι έχει το παιδί; Τι χρειάζεται;», που με έκαναν να μην σκέφτομαι την φωτογραφία.

Και όμως… Τι πιο όμορφο από αυτές τις εικόνες που και το ίδιο παιδί θα έχει όταν μεγαλώσει;

Μου αρέσει να κάνω αυτή την φωτογράφιση όσο πιο φυσικά γίνεται. Εξάλλου, είναι τόσο υπέροχο όλο αυτό από μόνο του, που προσωπικά θέλω να επέμβω όσο το δυνατόν λιγότερο. Μου αρέσει η πρόκληση. Άραγε το μωρό θα κοιμάται όλη την ώρα ή θα είναι ξύπνιο όπως η μπέμπα αυτού του άρθρου;

Και όταν ένα μωρό 15 ημερών έχει το μάτι γαρίδα και δεν λέει να κοιμηθεί τι κάνεις; Τότε η φωτογράφιση έχει ακόμα μεγαλύτερο σασπένς. Γιατί δεν έχεις να κάνεις απλά με ένα μωρό, αλλά με ένα μωρό που έχει προσωπικότητα και στο δείχνει από τώρα!

Μανούλες, μη φοβάστε αυτή την φωτογράφιση. Ξέρω… Είστε κουρασμένες, νυστάζετε, σκέφτεστε και όλο αυτό με την αποστείρωση… Αλλά πιστέψτε με, σαν μαμά και εγώ σας λέω πως είναι το καλύτερο δώρο για εσάς και την οικογένεια σας!