Αθήνα – Μόναχο. Όταν η αγάπη δεν σταματάει στα χιλιόμετρα!

Συνήθως τα άρθρα μου, τα γράφω με θεματολογία τέτοια, που θα βοηθήσουν τα ζευγάρια που σκοπεύουν να παντρευτουν. Σήμερα όμως θέλω να γράψω κάτι διαφορετικό….κάτι πιο ουσιώδες. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον έρωτα και την αγάπη! Πρόσφατα άκουσα από εναν Ιερέα (θα κάνω αναφορά σε αυτόν σε μελλοντικό μου άρθρο), στο τέλος της τέλεσης ενός μυστηρίου γάμου που είπε τα εξής: «Θα σας ευχηθώ Βίον Ανθόσπαρτον…όμως στην πραγματικότητα δεν θα είναι έτσι» .

Και όμως αυτή η φράση του, είχε τόσο, μα τόσο νόημα. Γιατί πραγματικά τι είναι εύκολο σε αυτή τη ζωή; Όλα θέλουν κόπο και προσπάθεια αλλιώς δεν υπάρχει πρόοδος. Αν δεν κινείς την πέτρα…θα πιάσει χόρτα….και μετά….η πέτρα δεν τσουλάει.

Κάπως έτσι και με τις σχέσεις των ανθρώπων. Όλα θέλουν δουλειά και προσπάθεια. Σε καθημερινή βάση. Γιατί ότι αφήνεις σε αφήνει. Ειδικά σήμερα που οι αξίες και τα ιδανικά έχουν σχεδόν ισοπεδωθεί. Και λέω σχεδόν, γιατί ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτά που έχουν πιο πολύ σημασία και ουσία. Και αυτά δεν είναι όλα αυτά που φαίνονται…..αυτά αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Αλλά λέω, για τα άλλα….που έχουν ουσία και μπορούν να μας κάνουν ευτυχισμένους.

Όλοι καθημερινά πρέπει να προσπαθούμε γι αυτά που μας γεμίζουν και μας κάνουν πραγματικά χαρούμενους. Και ναι θέλει προσπάθεια και κόπο…πολύ κόπο κάποιες φορές. Γιατί αν προσπαθείς…κάποια στιγμή θα τα καταφέρεις….αν όμως εγκαταλείψεις;;;;; Δεν θα ξέρεις ποτέ τι έχασες!

Ευτυχώς ο Michael προτίμησε το πρώτο. Προσπάθησε. Δεν σκέφτηκε τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Τι δεν είναι δυσκολία να ζει μακριά ο άνθρωπος που αγαπάς κατά 1.951 χιλιόμετρα; Και όμως προσπάθησε…γιατί όταν ήρθε Ελλάδα την ερωτεύτηκε την Δάφνη και όταν ξαναγύρισε, της είπε αυτά που ένιωθε….και κάπως έτσι, ξεκίνησε το ταξίδι τους. Και η Δάφνη όμως προσπάθησε. Και ένα χρόνο μετά από την γνωριμία τους, τα άφησε όλα και έφυγε για μια άλλη χώρα. Όμως ήταν τυχερή γιατι την αγάπησε ένας άνθρωπος, από αυτούς τους σπάνιους, με αξίες και ιδανικά. Και όταν έμειναν μαζί, της είπε…. «δεν μπορώ να σε έχω έτσι, τι θα πώ στους δικούς σου;» Και ακριβώς ένα χρόνο από όταν τα άφησε όλα πίσω η Δάφνη πέταγε ξανά για Μόναχο με την βέρα στο δεξί, που επέλεξε να βάλει στην πόλη που γεννήθηκε, στην Αθήνα!

Αυτά που έχουν ουσία…μένουν. Όλα τα άλλα (ξέρετε τι εννοώ) είναι προσωρινά και συνήθως μη υπαρκτά!!!

Θέλετε να οργανώσετε τον γάμο σας σωστά; Αποκτήστε το Bridal Diary Book!