Πόσο κοστίζει τελικά ο φωτογράφος γάμου
Ημερολόγιο μίας νύφης
“Μεσημέρι…..αγκαλιά στο κρεβάτι..
Νιώθω το κεφάλι μου να γυρίζει…ήπια χτες….
Χαμογελώ!! Κοιτάζω την βέρα στο χέρι μου….χαμογελώ ξανά.
Κοιτάζω τον άντρα μου…δίπλα μου στο συζυγικό μας πλέον κρεβάτι. Κοιμαται ακόμα…τον χαζεύω….τι ωραία που περάσαμε χτες. Ήταν τόσο sexy σε εκείνο το ζεμπέκικο που χόρεψε!
Θεε μου!!! Παντρεύτηκα!!!
Τι ωραία που περάσαμε χτες!!! Πόσο γρήγορα πέρασε η μέρα. Τόσες εικόνες στο μυαλό μου….τόσο συναισθήματα και τόσες αναμνήσεις ανήκουν πλέον στο παρελθόν.
Πόσο γρήγορα πέρασε η μέρα….
Σηκώνομαι από το κρεβάτι….ρύζια παντού.
Περπατώ…..βλέπω το νυφικό μου ακουμπησμένο στο πάτωμα…
Θεε μου……πόσο βρώμισε….τι τράβηξε και αυτό; Πρέπει να το πάω καθαριστήριο και μετά θα πάρει την θέση του στην νουλάπα….μαζί με τα παπλώματα για τα επόμενα επόμενα 50 χρόνια. Δεν θα το ξαναβάλω……μου άρεσε τόσο πολύ. Ακόμα και αν το ενοικίαζα…θα έπρεπε να το γυρίσω….τουλάχιστον θα το έχω στην ντουλάπα μου. Όμως…δεν θα το ξαναβάλω…..
Πάω στην κουζίνα να πιώ νερό…..δεν θυμάμαι αν ήπια νερό καθόλου χτες.
Βλέπω πάνω στο πάσο λίγα μπουκέτα από τον στολισμό που έμεινε…έχουν αρχίσει και αργοπεθαίνουν και αυτά…Τόση ζέστη…που να αντέξουν;
Τι να κάνω με αυτά….; Μάλλον θα τα πετάξω…ίσως κρατήσω την ανθοδέσμη μου μόνο.
Σκοντάφτω στα καλάθια με τις μπομπονιέρες… παραμένουν μέσα στα καλάθια τους υπομονετικά, για να μοιραστούν σε φίλους και συγγενείς που δεν μπόρεσαν να έρθουν. Και όσες περισέψουν τι θα τις κάνω; Με βλέπω να τις πετάω και αυτές…
Πεινάω…….δεν φάγαμε τίποτα χτες…..και δεν σκέφτηκα να πάρω ένα ταπεράκι από το κτήμα να έχουμε να φάμε σήμερα. Τουλάχιστον……ήταν ωραίο το φαγητο…ζεστό και πολύ νοστιμο είπαν οι καλεσμένοι!
Πηγαίνω προς το μπάνιο….κοιτάζομαι στον καθρεύτη….το μακιγιάζ μου δεν έχει πάθει τίποτα….Τελικά άξιζε που πλήρωσα παραπάνω για το μακιγιάζ μου…έκανα καλή επιλογή.
Βλέπω το κοστούμι του άντρα μου…είναι ακόμα μούσκεμα από τον ιδρώτα. Πρέπει να το πάω και αυτό καθαριστήριο. Τουλάχιστον αυτό θα το ξαναφορέσει…ήταν τόσο όμορφος μέσα σε αυτό.
Περπατάω προς το σαλόνι και κάθομαι στον καναπέ….αναστενάζω…πέρασε τόσο γρήγορα αυτή η μέρα….υπάρχουν κάποια πράγματα που θυμάμαι….αλλα υπάρχουν και τόσα που δεν θυμάμαι…
Πέρασε τόσο γρήγορα αυτή η μέρα…και είναι πλέον παρελθόν…..τι κρίμα…
Ααααα!!!! Ο φωτογράφος μου! Αχ Θεε μου….εκεί…εκεί θα τα δω όλα…και εκεί θα τα βλέπω πάντα.
Θα με ξαναδώ με το νυφικό, θα δω την πρώτη ματιά με τον άντρα μου, θα δω πόσο όμορφη ήμουν, θα δω τον άντρα μου να με κοιτά με εκείνη την ματιά στον πρώτο μας χορό….τα όμορφα λουλούδια που επελεξα, το χτένισμα μου, το κτήμα, το φαγητό…όλα…..
Όλα θα τα δω εκεί….
Αν το ήξερα….αν το ήξερα θα είχα επενδύσει πιο πολλά στο φωτογράφο μου. Ελπίζω να είναι καλές οι φωτογραφίες μου….ελπίζω….να έχω κάνει καλή επιλογη…”